Erekcja i prostata - męskie sprawy cz.1

WHO - Światowa Organizacja Zdrowia definiuje zdrowie seksualne jako integrację biologicznych, emocjonalnych, intelektualnych i społecznych aspektów życia seksualnego, ważnych dla pozytywnego rozwoju osobowości, komunikacji i miłości. Jeśli którykolwiek z tych elementów nie funkcjonuje prawidłowo, cierpią na tym także pozostałe, co może prowadzić do wielostronnych zaburzeń, kompleksów i nieprawidłowej samooceny. O zaburzeniach mówimy wówczas, gdy zawodzi około 25% podejmowanych przez pacjenta prób. Przejściowe kłopoty ze wzwodem dotykają zdrowych mężczyzn, których organizm jest chwilowo przemęczony czy osłabiony, na przykład przebytym przeziębieniem. Wraz z poprawą kondycji, mijają bez komplikacji. Medycyna zajmuje się biologicznymi aspektami zdrowia seksualnego. Najczęściej sygnalizowanymi problemami są tu zaburzenia erekcji i problemy z prostatą.
ED (erectile dysfunction) to, według WHO, stała lub powtarzająca się niemożność osiągnięcia lub utrzymania przez mężczyznę erekcji penisa, wystarczającej do satysfakcjonującej aktywności seksualnej. Problem ten, przez wielu panów wstydliwie skrywany, dotyczy kilku milionów mężczyzn w samej tylko Polsce; na świecie jest równie powszechnym zjawiskiem. Czy warto przełamać wstyd i udać się do specjalisty? Tak, ponieważ problemy ze wzwodem i związana z nimi frustracja mogą rzutować na jakość wielu dziedzin życia pacjenta, nie tylko na sferę seksualną, zaś umiejętnie dobrana terapia daje niemal stuprocentową gwarancję poprawy lub całkowitego wyleczenia. Nie musi mieć znaczenia wiek pacjenta, ponieważ po 50 roku życia, jak wynika z badań, problemy w tej delikatnej sferze dotykają blisko 50% mężczyzn. Nie wszystkie przypadki są aż tak poważne czy przewlekłe, by szukać pomocy lekarskiej, ale z pewnością lepiej udać się do specjalisty, niż zażywać na własną rękę "cudowne" środki na potencję, ponieważ mogą one, paradoksalnie, pogłębić przyczyny powodujące zaburzenia erekcji.
Cukrzyca, nadciśnienie, choroba wieńcowa czy starszy wiek nikogo nie muszą skazywać na seksualną abstynencję. Swoje problemy należy powierzyć specjaliści - urologowi, doświadczonemu w leczeniu podobnych przypadków.
Wśród przyczyn powodujących ED wyróżnia się dwie grupy: przyczyny organiczne i psychogenne. Te pierwsze dotyczą ośmiu na dziesięciu chorych i mogą być związane z innymi chorobami (m. in. choroby serca i nerek, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, miażdżyca, stwardnienie rozsiane, urazy miednicy i rdzenia kręgowego, choroby kręgosłupa), z zaburzeniami neurologicznymi, hormonalnymi, uszkodzeniami naczyń i ciał jamistych W tej grupie są również przyczyny wynikające z przyjmowania niektórych leków, w tym diuretyków, antyblokerów, antydepresyjnych, uspokajających, , a także związane z paleniem tytoniu, piciem alkoholu i narkotykami.
Przyczyny psychogenne, spotykane częściej u młodszych pacjentów, związane są z rozmaitymi lękami, poczuciem winy, pracoholizmem, osłabieniem więzi między partnerami, niską samooceną, lękiem przed ciążą partnerki czy chorobami wenerycznymi, obawą przed stosunkiem wynikającą z uprzednich, złych i traumatycznych doświadczeń.
Wbrew obiegowym opiniom, jesień życia nie jest pierwszoplanową przyczyną zaburzeń, po prostu po sześćdziesiątce organizm funkcjonuje w innym, wolniejszym tempie (wynika to między innymi z powolnego obniżania poziomu hormonów w organizmie) i, choć rzadsze, erekcje i orgazm są czymś całkowicie normalnym i oczekiwanym.
Jak wynika z obserwacji lekarzy, pacjenci zwlekają ze zgłoszeniem się do lekarza, czekając nawet kilka lat od wystąpienia problemu. Skromność i wstydliwość nie są tu dobrym doradcą, ponieważ w niektórych przypadkach im wcześniej rozpocznie się leczenie (w niemal stu procentach uwieńczone sukcesem!), tym większe szanse na pozbycie się problemu erekcji i towarzyszących mu zazwyczaj problemów: poczucia winy, unikania zbliżeń, rozpadu związku, obwiniania się o porażkę i utratę "normalności". Trzeba wiedzieć, że niekiedy zgłoszenie lekarzowi problemów z erekcją doprowadzić może przy okazji do ujawnienia innych, podstępnych chorób, o których pacjent dotychczas nie wiedział, np. choroby wieńcowej, łagodnego rozrostu stercza, cukrzycy. Dlatego tak ważne jest by bez wahania i skrępowania szukać pomocy urologa. Pamiętajmy, że seks ma korzystny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne, ponieważ powoduje pozytywne zmiany w mózgu, a ponadto jest jednym z najsilniejszych mechanizmów więziotwórczych między partnerami. Jeśli chodzi o stronę fizyczną, aktywność seksualna pobudza układ krążenia, a także układ mięśniowy i oddechowy. W umiarkowanych i łagodnych zaburzeniach erekcji ogromne znaczenie ma profilaktyka. Systematycznie stosowana, pozwoli usunąć przejściowe zaburzenia bądź wcale do nich nie dopuści.
Bardzo ważna jest aktywność fizyczna zamiast siedzącego trybu życia, a w przypadku znacznego obciążenia pracą - nie doprowadzanie do pracoholizmu. Poza tym świadomy, aktywny wypoczynek, świadomie odstresowujący. Odpowiednio dobrana dieta (np. dieta śródziemnomorska), bez potraw tłustych i ciężkostrawnych, urozmaicona owocami morza, jagnięciną, baraniną, jajami, dużą ilością warzyw, piciem rozsądnych ilości czerwonego wina. Doskonale działa urozmaicenie seksu, masaż erotyczny i wydłużenie gry wstępnej. Jeśli to nie pomaga, trzeba szukać pomocy w dobrych, renomowanych klinikach, które mają duże doświadczenie w prawidłowym diagnozowaniu przyczyn i które są znane ze skuteczności leczenia pacjentów. W żadnym wypadku nie jest wskazane samoleczenie, kupowanie "cudownych" preparatów, maści, pigułek. Nie warto ryzykować, zwłaszcza, że lekarz specjalista skutecznie pomoże!

Erekcja